حسینیه اعظم مهدیشهریهای مقیم تهران
زمزمه ی روضه فاطمیه
شعر و سبک : حمیدرضا طاهری
****
سرفکنده ام مینویسم از دلداری
میروی شده مرتضای تو در زاری
سر به زیری و سر به زیرم و میکشی تو آه .. میسوزم
مات و مبهوتم،دیده ام را بر میخ سرخ در .. میدوزم
خمیده ای خمیده ام من
بریده ای بریده ام من (۲)
ببین تو بغض نفسگیرم بی تو می میرم من زمینگیرم … فاطمه
مرو که از زندگی سیرم خسته و پیرم حامی و میرم … فاطمه
****
حال کودکان ناله و فغان این بستر
کلنت حسن طفل بی کفن وای مادر
لرزه داری و لرزه دارم و هستی ام گشته … خاکستر
شمع سوسویم یار دلجویم دست به زانویم … خیز بنگر
گرفته ای ز حیدرت رو
غریبه ام مگر که بانو (۲)
مرو مرو یاس مرتضی جان من زهرا پیش این گلها … دیده وا کن
تو میروی من تک و تنها دیده ام دریا طعنه ی اعدا … مرا دعا کن
****
بغض خود بشکن گو سخن با من .. غمگینی
هر چه بادا باد گر زنی فریاد .. سنگینی
این دم آخر ناله ی مادر ای شه بی سر .. واویلا
خون و خاکستر غارت معجر زینب مضطر .. کربلا
بوسه بزن به جای مادر
به زیر حنجر برادر (۲)
خودم میام غرق اشک و آه بین قتلگاه لای نیزه ها … می شینم
آروم آروم سنگ تیز و تیر نیزه و شمشیر از رو پیکرش .. می چینم
*******
( حمیدرضا طاهری )