اشعار شهادت امام حسن عسکری(ع)

اشعار شهادت امام حسن عسکری علیه السلام

***

شاعر : قاسم نعمتی

سامرا سُرمن رأی بودی

چند وقتی است سرد و دلگیری

داری ای خاک پر ز غم کم کم

بوی شهر مدینه می گیری

هر کجا رفته ام دم مغرب

حرم اهل بیت غوغا بود

نه،ولی سامرا غروب که شد

خالی از زائر و چه تنها بود

چلچراغی نبود دور ضریح

فرشهایش تمام خاکی بود

غربت این چهار قبر غریب

از بقیع و مدینه حاکی بود

همه دلخوشی ما این بود

لااقل یک حسن حرم دارد

حال قبری خراب و ویرانه

پیش این دیده ترم دارد

عمه و مادر امام زمان

قبرشان گر چه نیمه ویران بود

به خدا پانخورده چادرشان

نشده رویشان به ضربه کبود

هر کسی رفت حج بیت الله

بست احرام از برای طواف

یاد آقای سامرا باشد

بین هر ناله و دعای طواف

مثل پروانه در طواف شمع

پسری دور بستر بابا

پاک می کرد قطره های اشک

کم کم از دیده تر بابا

تا که گفت آب ظرف آب آورد

لب عطشان او تکان می خورد

کی به پیش نگاه این فرزند

بر دهان چوب خیزران می خورد

عمه ای بود و مادری هم بود

نه میان نگاه های حرام

وای از ماجرای بزم شراب

وای از ازدحام شهر شام

آستینها حجاب سر می شد

بین آن گیر و دار در بازار

چه کسی دیده است دعوای

زن و یک نیزه دار در بازار

انقدر نیزه را تکان ندهید

چونکه جا باز کرده در حنجر

زیر پایت نگاه کن نامرد

سرش افتاده باز بین گذر

****************************************************

شاعر : وحید قاسمی

 

 

دوباره سائلی آمد،درِ حرم بگشا

 

نشان خانه تان را ز هرکه پرسیدم

 

– نشان سیدی از خانواده ی زهرا-

 

به گریه مردم عابر جواب می دادند

 

برو به کوچه ی رحمت،محله ی طاها

 

کسی به داد دل من نمی رسد جز تو

 

بگیر دست مرا خورده ام زمین آقا

 

اگر اجازه دهی داخل حرم بشوم

 

کنار سفره ی فضلت نشینم ای مولا

 

بزرگ زاده چه مهمان نواز و خونگرمی

 

گذاشتی دهنم زود لقمه ی خود را

 

مگر سرای تو دارالنعیم عشاق است؟

 

هزار لیلی و مجنون نشسته اند اینجا

 

امام عسگری ای تکیه گاه امروزم

 

رها نمی کنمت تا قیامت فردا

 

دعا کنید که همسایه ی شما باشم

 

جوار چشمه ی تسنیم جنت الاعلی

 

اگر بهشت بیایم،بدان که بنشینم

 

به زیر سایه ی مهرت،نه سایه ی طوبی

 

هوای سامره دارد دل هوایی من

 

بده برات سفر-جان مادرت زهرا-

 

برای کرببلا خرجی سفر بدهید

 

به حق چادر خاکی زینب کبری

 

مدینه گر بروم تا سحر دعا خوانم

 

برای مهدی تان زیر گنبد خضرا

 

یگانه غایت خلقت وجود مادر توست

 

کجاست مرقد او؟خاک بر سردنیا

 

شنیده ام که غروب مدینه دلگیر است

 

شبیه حال و هوای غروب عاشورا

 

شنیده ام که نباید ز مشک حرفی زد

 

به خاطر دل پر درد مادر سقا

**************************************

شاعر : سید هاشم وفایی

سلام ما به تو و سامرای اطهر تو

سلام ما به حرمخانۀ منور تو

سلام بر تو و برحُرمتت که جبرائیل

جبین گذاشته بر آستانۀ در تو

سلام ما به تو ای عسکری لقب که خدا

نهاده خیل ملک را معین و عسکر تو

سلام ما به شکوه و به شوکت و قدرت

که آگه ست از این قدر و جاه داور تو

قسم به عمر کمت ای گل بهشت رسول

دوباره زنده شده یاد عمر مادر تو

سلام ما به دل پاره پاره ات هردم

سلام اهل سماواتیان به پیکر تو

سلام ما به تو و آن گلی که از داغت

شرر گرفته دل او کنار بستر تو

ز بس که رعشه بجانت فتاده بود از زهر

به دست او شده سیراب لعل اطهر تو

صدای آیۀ امن یجیب می آید

بپاس آن گل درد آشنا و مضطر تو

برای روز ظهورش تو خود دعائی کن

که مستجاب شود هر دعا ز محضر تو

به روز حشر “وفائی” کجا غمی دارد

اگر که ثبت شود نام او به دفتر تو