لباس و پوشش مردان قدیم سنگسر

پارچه لباس مردان بیشتر از پشم گوسفند بافته می شد دلیل آن هم این بود که پارچه های جنس پشمی حالت سفت و پف کرده تر می ایستاد و برای کت و شلوار مردان مناسب می نمود.
بافت پارچه های پشمی بسیار راحت تر از کژ بود و مراحل کمتری را شامل می شد. پارچه هایی که از پشم بافته می شد دیگر نیاز به رنگ کردن نداشت و به همان رنگ پشمی که از گوسفند گرفته بودند باقی می ماند.
نگهداری لباس و پارچه های پشمی واقعا سخت بوده و قلق خاصی را می طلبد و اگر مدتی از لباس استفاده نشود نیاز است که در جای خنک آن را قرار داده و به آن دارو بزنند تا از بید زدگی جلوگیری شود.
 خاصیت پشم هم این است که در زمستان گرم و تابستان خنک است.

لباس اصلی مردان که در مجالس استفاده می شد مثل سایر مناطق کت و شلوار بود اما جنس و نوع کت و شلوار مردان سنگسری که به آن «کارتی» می گفتند فرق می کرد چرا که هم جنس آن از پشم گوسفند بوده و تمام مراحل تهیه لباس از ابتدای پشم چینی تا انتهای دوخت و آماده شدن لباس توسط خود سنگسری ها انجام می شد و هم با توجه به خودرنگ بودن لباس رنگ خاص و متفاوتی داشت. 

  مردان سنگسری چون عشایر بودند و بیشتر در کوه و صحرا به سر می بردند دیگر لباسی که در شهر می پوشیدند را استفاده نمی کردند و در ییلاقات و قشلاقات از شلوار پشمی که نسبت به «کارتی» ضمخت تر بود استفاده می کردند و روی شلوار پشمی پارچه ای پشمی را که «پِپیچ» نام داشت دور تا دور ساق پا می بستند تا از نفوذ برف و سرما و ورود خار و خاشاک و حیوانات موذی در صحرا جلوگیری شود. برای بالا پوش خود نیز از «لَم چِغا» نمدی استفاده می کردند که بسیار گرم و مناسب فصل سرما بود.

همچنین همانند پارچه «پِپیچ» که نقش و نگار داشت و به آن «پَتووِه» می گفتند را در فصل زمستان در شهر استفاده می کردند و به دور ساق پا می بستند تا گرم بمانند.