حسینیه اعظم مهدیشهریهای مقیم تهران

غذای گرم سنگسری “دیگی” است. که برای پخت آن گوشت و برنج و به میزان لازم آب در زیر خاکستر و ذغال پنهان می شود. برای طبخ این غذا تجربه و دقت عمل ضروری است. “دیگی” غذایی بوده است که چوپان ها شب پس از افروختن آتش، برنج و گوشت را در دیگ مسی در دار قرار داده، به مقدار لازم آب به آن اضافه می کردند و سپس آن را در دل ذغال و خاکستر باقیمانده از آتش دفن …

پنیر تازه را در دیگی بزرگ می ریزند و روی اجاق مخصوص که در ییلاقات به آن « آرشه کل » گویند می گذارند و با تنظیم آتش زیر دیگ،با یک قاشق بزرگ چوبی که «کلیز» نام دارد دو نفر به نوبت آن را به آرامی به هم می زنند تا به صورت خمیر درآید. پس از کمی تفت دادن، مقداری زرد چوبه به آن می افزایند. این خمیر به تدریج غلیظ می شود و روغن می اندازد. این روغن …

چادر زنان سنگسری نیز « سَرگیرا» نام داشت که پارچه آن را با پشم و با طرح چهار خانه می بافتند. متراژ پارچه مورد نیاز سرگیرا تخته های ۱۷ متر و با عرض ۳۵ سانتی متر بود که با اتصال تخته ها به همدیگر چادر دوخته می شد.